گردو قهوه ای در چین، کره، آسیای صغیر، آسیای مرکزی و ژاپن یافت می شود. در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی سابق، در آسیای مرکزی، کریمه، مولداوی، اوکراین، ماوراء قفقاز و قفقاز شمالی رشد می کند.
ترکیب مغز گردو شامل پروتئین، روغن چرب، کربوهیدرات ها، ویتامین های A، C، B1، B2، B12، K، E، PP و همچنین فیبر، نمک آهن و کبالت، تانن است. تمام قسمت های گیاه حاوی بسیاری از مواد فعال بیولوژیکی است.
گردو به شکل طبیعی و برای تهیه غذاهای مختلف استفاده می شود، در غذاهای آسیایی گوشت را مزه دار می کنند. حلوا از گردو تهیه می شود، انواع سس های تند تهیه می شود. در صنعت شیرینی پزی، کیک، کلوچه و کیک با آجیل تهیه می شود، آنها را به بستنی اضافه می کنند. اگر چند عدد مغز گردو خرد شده به آن اضافه کنید، هر سالادی طعم غیرعادی پیدا می کند. مربای گردو سبز بسیار پرطرفدار است.
در پزشکی از تمام قسمت های گیاه استفاده شده است. در زمان های قدیم اعتقاد بر این بود که مغز گردو، مشابه مغز، تأثیر مثبتی بر رشد ذهن انسان دارد. گردو داروی خوبی برای پیشگیری و درمان تصلب شرایین است.
مصرف آنها با کمبود ویتامین ها و آهن در بدن، کم خونی و کمبود شیر در مادران شیرده به عنوان داروی رفع خستگی و فرسودگی توصیه می شود. آنها سطح کلسترول را کاهش می دهند و اثر مدر خفیفی دارند.
روغن گردو در درمان بیماری های التهابی پوست استفاده می شود، باعث بهبود زخم ها، زخم های طولانی مدت غیر التیام دهنده، ترک ها می شود، در درمان اگزما، پسوریازیس، فورونکولوز، رگ های واریسی موثر است. از بدن در برابر اثرات مواد سرطان زا محافظت می کند.
برای افراد مسن مبتلا به فشار خون بالا، تصلب شرایین، بیماری عروق کرونر قلب، دیابت مفید است. برگ گردو دارای خواص ضد التهابی، ترمیم کننده زخم و ضد میکروبی است.