از نظر تغذیه ای، سیب زمینی بنفش در ایران با سایر انواع سیب زمینی گوشت سفید قابل مقایسه است و منبع عالی ویتامین C و منبع خوبی از فیبر و آهن است. سه سیب زمینی بنفش دارای 200 کالری، 43 گرم کربوهیدرات، 3 گرم فیبر و 6 گرم پروتئین است.
همان وعده غذایی 90 درصد از ارزش روزانه شما برای ویتامین C و 10 درصد از ارزش روزانه شما برای آهن را تامین می کند. سیب زمینی بنفش نیز بدون چربی است. رنگ آن چیزی است که سیب زمینی بنفش را از سایر سیب زمینی ها متمایز می کند.
آنتوسیانین ها رنگدانه های موجود در سیب زمینی هستند که به آن رنگ بنفش می دهند. علاوه بر افزودن پاپ به بشقاب شما، آنتوسیانین فواید سلامتی بیشتری نیز دارد. رنگدانه های بنفش آنتی اکسیدانی هستند که از سلول های شما در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کنند و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و انواع خاصی از سرطان را کاهش می دهند.
آنتوسیانین ها همچنین ممکن است برای جلوگیری از زوال شناختی از مغز شما محافظت کنند. محققان هنوز در حال بررسی فواید سلامتی رنگدانه های قدرتمند هستند و معتقدند که مزایای آن به دلیل وجود یک جزء ویژه در ترکیبات فراتر از قابلیت های آنتی اکسیدانی آنهاست.
سیب زمینی بنفش برای قرن ها در فرهنگ آمریکای جنوبی به عنوان “غذای خدایان” ارزش گذاری شده است، اما این غده ها اخیراً به دلیل رنگ منحصر به فرد، شاداب و فواید سلامتی آن در فرهنگ غربی محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند.
در سال 2017، با تبدیل شدن رسانه‌های اجتماعی به یک روش ارتباطی غالب در ایالات متحده، مصرف‌کنندگان عکس‌هایی از غذاهای سیب‌زمینی بنفش پر جنب و جوش را به اشتراک می‌گذارند و اطلاعات مربوط به ارزش غذایی غده را بسیار سریع‌تر از قبل منتشر می‌کنند.
با افزایش به اشتراک گذاری اطلاعات فوری، سیب زمینی بنفش دیگر نه تنها در رستوران ها یافت می شود، بلکه در آشپزی خانه سالم نیز برای ایجاد غذاهایی برای تحت تاثیر قرار دادن و سرگرم کردن استفاده می شود.
سیب زمینی بنفش بومی پرو و بولیوی است و در قرن شانزدهم زمانی که ملوانان اسپانیایی جمع شدند و از غده ها برای درمان اسکوربوت برای سفرهای طولانی مدت استفاده کردند، به اروپا گسترش یافت.
سیب زمینی بنفش اخیراً در اواسط دهه 1980 به ایالات متحده معرفی شد و برای اولین بار در لس آنجلس به دلیل تطبیق پذیری، فواید سلامتی و رنگ پر جنب و جوش آن محبوب شد.
امروزه سیب زمینی بنفش به صورت تجاری در آمریکای جنوبی، آمریکای شمالی و اروپا کشت می شود و می توان آن را در خواربارفروشی های تخصصی و بازارهای کشاورزان محلی یافت.
