مردم از ادویه برنج ایرانی برای کاهش طعم غذایی که می خوردند استفاده می کردند. اطلاعات روشنی در مورد صحت آن وجود ندارد. اما امروزه از ادویه برای طعم دادن به غذا استفاده می شود، زیرا خوشمزه است.
همچنین غذای بسیار مفیدی است. واقعیت شناخته شده در مورد تاریخچه ادویه این است که قدمت ادویه به ابتدای بشریت باز می گردد. اولین کشوری که از آن استفاده کرد خاور دور است. از هند به کشورهای اروپایی آمد. در دوره های اولیه در ساخت دارو استفاده می شد.
در آن زمان گرانترین ادویه فلفل هندی بود. کشوری که بیشترین استفاده را از ادویه در جهان دارد هند است و در ترکیه منطقه جنوب شرقی آناتولی است. پس از خلاصه ای از تاریخچه ادویه، در مورد فواید این غذای خوشمزه صحبت می کنیم.
ادویه هایی که برای افزایش طعم غذا استفاده می شود در واقع اثرات مفید زیادی بر سلامتی دارند. تحقیقات اخیر این را نشان می دهد. آنها متابولیسم را تسریع می کنند. دستگاه گوارش را تنظیم می کند. خاصیت سرکوب کننده اشتها دارد. برای کنترل وزن استفاده می شود.
باعث کاهش چربی خون می شود. هوس شیرینی را کاهش می دهد. هیچ کالری وجود ندارد. می توان آن را به راحتی مصرف کرد. اثرات مثبت بر سلامت قلب می گذارد. شکایات گاز و سوء هاضمه را کاهش می دهد. باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود.
فلفل قرمز متابولیسم را تسریع می کند و می تواند کاهش وزن را تسهیل کند. فلفل قرمز که اثرات مثبتی بر سیستم دفعی نیز دارد با طعمی که دارد یکی از ارجح ترین ادویه هاست.
فلفل سیاه یکی از ادویه هایی است که در کشور ما زیاد استفاده می شود. گفته می شود فلفل سیاه مقاومت در برابر بیماری هایی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی را افزایش می دهد. وقتی در سوپ استفاده می شود می تواند هم خوشمزه و هم مفید باشد. خاصیت نرم کردن گلو را دارد. کسانی هم هستند که از آن در چای استفاده می کنند.
آویشن مخصوصاً در غذاهای گوشتی استفاده می شود. به طعم و مزه می افزاید. از سوء هاضمه جلوگیری می کند. معده را شل می کند و از تشکیل گاز جلوگیری می کند. همچنین توانایی تنظیم کلسترول خون را دارد.
