پیه یا خوک و شیره پایه مواد صابون سازی را تشکیل می دهند. روغن با لیسه واکنش می دهد ماده ای در خاکستر باید بسیار سمی باشد زیرا صابون سازهای صابون کاپوس تی سی سی به لباس های محافظ نیاز دارند در فرآیندی به نام “صابون سازی”.
این کلمه احتمالاً از کلمه آلمانی اولیه سایپو به معنای “غیرت” یا “سبوم” گرفته شده است که می تواند در لاتین به “پیه” یا از کوه ساپو، یک کوه ایتالیایی ناشناخته ترجمه شود. (داستان از این قرار است: روغن و خاکستری که از اجاق‌های آشپزخانه خدایان می‌چکد، روی تپه‌ای ریخته می‌شود و رومی‌های کثیف آن را برای رفع نیازهای نظافتی خود کشف می‌کنند.)
صابون سازان مدرن، یعنی کسانی که حداقل در مشاغل کوچک به حرفه خود ادامه می دهند، همچنان از همان تکنیک استفاده می کنند. در نتیجه فرآیند صابونی سازی، دوغاب متراکمی ظاهر می شود. پس از جامد شدن، روغن کاستیک لیمو را خنثی می کند.
& Gamble’s Ivory یکی از اولین شرکت های تولید صابون بود که از طریق توزیع در سطح کشور به سود رسید. در واقع، این صابون به عنوان صابون سفید و ساده برای رقابت با صابون کاستیلی اسپانیا (به طور سنتی با روغن زیتون ساخته می‌شد) تبلیغ می‌شد که شرکت Ivory این نام در دهه 1870 به عنوان الهام‌گرفته از قسمتی از کتاب مقدس انتخاب شد آن را نشانه خلوص دانست.
یکی از ویژگی‌های او این بود که می‌توانست روی آب شناور شود. با توجه به “افسانه خلقت” ارائه شده توسط شرکت؛ داستان صابون شناور بر اساس پمپاژ تصادفی هوای اضافی به داخل دستگاهی است که در یک استراحت طولانی ناهار، قسمت های فراموش شده حیوانات را با هم مخلوط می کند.
در سال 2004، جیمز گمبل در سال 1893 از بایگانی‌های شرکت نقل قول کرد که “من صابونی درست کردم که امروز غرق نشد!” او دفتر خاطراتی را فاش کرد که با گفتن آن نوشته شده بود و پرده رمز و راز «اشتباهی» را که باعث غرق شدن شکست شد، باز کرد. گمبل گفت: “من فکر می کنم ما تمام سهام خود را از این طریق تولید خواهیم کرد.” می گوید.
