لوله پلی اتیلن 12 اینچ با چگالی بالا (HDPE) یک پلیمر ترموپلاستیک است که از اتیلن تولید می‌شود و ماده‌ای است که برای ساخت پلی‌پیپ که به PE نیز معروف است، استفاده می‌شود.
اولین بار در اروپا و ایالات متحده در اوایل دهه 1930، پلی اتیلن با چگالی کم در ابتدا به عنوان پوشش کابل های زیر آب در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت، با این حال فناوری پلی اتیلن با چگالی بالا که امروزه در پلی پایپ استفاده می شود، تنها در سال 1951 وارد بازار شد.
پلی پایپ از دهه 1950 در استرالیا تولید شد و به عنوان یک راه حل لوله با قطر کوچک برای پروژه های روستایی و آبیاری و همچنین برخی از کارهای صنعتی شروع شد. در طول 60 سال گذشته محبوبیت و تعداد کاربردهای آن در طیف وسیعی از صنایع به دلیل پوشیدن، انعطاف پذیری و سهولت نصب در مقایسه با محصولات جایگزین مانند لوله های PVC یا بتنی افزایش یافته است.
پلی پیپ در حال حاضر در تعدادی از صنایع برای طیف وسیعی از کاربردها استفاده می شود. لوله پلیمری HDPE با رزین پلیمری ساخته شده است که از دانه پلیمری استخراج می شود، ذوب می شود، اکسترود می شود، کشیده می شود و تحت خلاء سرد می شود تا یک لوله کاملا گرد به دست آید.
مشتق شدن از یک محصول رزین طبیعی نه تنها باعث انعطاف پذیری پلی پایپ می شود، بلکه به دلیل خم شدن آن، غیر سمی است و به این ترتیب، تنها محصول لوله کشی با محیط زیست پایدار یا “سبز” در بازار است.
از آنجایی که HDPE یک ماده سبک وزن است و دارای مقاومت شیمیایی عالی است، پلی پیپ در تعدادی از کاربردها بسیار متنوع است. این کاملاً قابل جوش است، به این معنی که نیازی نیست به چسب یا اتصالات لاستیکی که می تواند باعث نشتی و ترک خوردگی اضافی شود، تکیه کنید.
